Соңгы чыккан сан
Проза
-
ҖИДЕНЧЕ КАЧУ (бәяннең дәвамы)
Бу сөйләшү җәберләнгән татар хатынының хәле турында сөйләшүгә әйләнеп китте. Барысын да аның хәле борчый икән. Төрле вариантлар турында фикерләштеләр. Иң ахырдан: «Сания Зәкиевна коллективта калсын. Тик аңа яшәп торырга урын табу мәслихәт» дигән фикердә тукталдылар.
-
Кәккүк баласы (ахыры)
Аның сүзләренә җавап итеп зират ягыннан күке тавышы килде. Бу хәлгә Мәрьям дә, Мәрхәбә дә елмаешып куйдылар. Кем белә? Бәлки, бу аталарының сәламедер?! «Күп итеп сана, кәккүк, елларымны күп сана. Мин дә бит, ташланган күке баласыдай чит ояда озак яшәдем. Өметләндер мине. Син дә, үз ояңны юксынасыңдыр. Сагынып узган елларыңны саныйсыңдыр. Мин әле синнән бәхетлерәк, кәккүк. Менә, кайттым бит. Көткәннәр бер кайта ул».
-
ҖИДЕНЧЕ КАЧУ (бәяннең дәвамы)
Институтның дүртенче курсында укыганда, Сания Хәкимова баш-аягы белән сәхнә дөньясына чумды. Шушы таныш шаукым аны йөрәк яраларыннан да араларга тиеш. Ә яралар тагын да бар. Алар өстәлә генә тора. Ул аларны үзе эзләп таба.
-
Кәккүк баласы (дәвамы)
– Кичер, Мәрхәбә. Кичер, балам... – дип ишетелер-ишетелмәс ыңгырашты карт. Мәгафур агарынып, кибеп калган кечкенә кулын өстендәге юрганы буйлап кызына таба шудырды. Мәрхәбә аларны кулларына алып, җылы иреннәренә тидерде дә иелеп, аның күкрәгенә, юеш битләренә салды. – Мин кайттым, әти. Мин гафу итәм сине...
-
ЯУ (романның ахыры)
Татарлар, яулар башланса, беркайчан да җан саклап, качып ятмаганнар, көрәшкә күтәрелгәннәр. Тыныч тормышта да бөтен дөньяны сокландырырлык матур эшләр башкаралар. Татарны киләчәккә эшчән, тапкыр, кыю дигән Аты алып бара. Яктылыкка, яшәешкә илтүче юлдан!..
Соңгы язмалар
-
Чәчелегез!
Чәчелегез! Көн калмады сезгә! Йөгерегез тишек-ярыкка!
-
Озату сые (хикәя)
Кеше якыннарыннан, әйтик, атасыннан озакка аерылганда шатлана диме? Ә мин шатланган идем. Хәзер уйланам да, «балалык инде» дип кенә аңлатып та булмый кебек. Шатланыр өчен сәбәпләре бар иде чөнки...
-
Мин күгемә бүген кояш элдем
Талчыгудан гаҗизләнгән йөрәкләргә Кояшымның кайнарлыгы булсын дәва.
-
«Халкым җырын саклый алсам иде...»
Олы юлда калган эзләремне Сагынганда салам көйләргә. Халкым җырын саклый алсам иде Бездән соң да җиргә килгәнгә.
-
Миграҗ кичәсе
Шым калыгыз! Вакыт туктап тора, Колачларын җәйсә Аллаһым.
-
Саҗидә Сөләйманова исемендәге XVIII әдәби премияне тапшыру кичәсеннән фоторепортаж
-
«Яңа исем» проекты кысаларында Кукмара районына сәяхәт (фоторепортаж)
-
Яңа баш мөхәррир билгеләү җыелышыннан фоторепортаж
-
«Оясында ни күрсә...» әдәби бәйгесе җиңүчеләрен бүләкләү тантанасыннан фоторепортаж
-
«Яңа исем. Хәтер» кичәсеннән фоторепортаж
-
«Рухият» китапларын укыйм» бәйгесенә йомгак кичәсеннән фоторепортаж
-
«Яңа исем» иҗат лабораториясе кысаларында Балык Бистәсенә сәяхәт
-
Уфа шәһәрендә халыкара «Китап-бәйрәм» ярминкәсе дәвам итә
-
Шагыйрь Муса Җәлилнең оныгы Камил - «Казан утлары»нда
-
"Татар китабы йорты"нда "Казан утлары" журналының 100 еллыгына багышланган күргәзмә ачылды.
-
«Биш буын шагыйрьләре бергә» // Яңа исем
